Czy Ewangelia jest dzi¶ inspiracj± dla kultury?

W portalu "III Ogólnopolskiego Kongresu Ruchów i Stowarzyszeń Katolickich" o dziale "Kultura" przewodni± my¶l± jest "Kultura inspirowana Dobr± Nowin±", a więc pytanie, jak działać na polu kultury i sztuki, tak aby były one przeniknięte duchem Ewangelii. Chciałabym to pytanie postawić w trochę inny sposób. Trzeba zapytać czy Ewangelia przekazywana przez Ko¶ciół jest we współczesnym ¶wiecie inspiracj± dla rozwoju kultury, i w jaki sposób szeroko rozumiana kultura wpływa na religijno¶ć? Jakie s± relacje pomiędzy kultur± i sztuk± Ko¶cioła a przeżywaniem wiary.

Dobr± Nowinę, wie¶ć o Bogu, który objawił się nam w Jezusie Chrystusie niesie nam Ko¶ciół. Głównym zadaniem Ko¶cioła jest sprawowanie liturgii.

Czy Ko¶ciół współczesny poprzez sprawowan± liturgię, poprzez jej prawdę i piękno ma wpływ na tworzenie się kultury chrze¶cijańskiej, czy też kultura ¶wiecka często masowa oddziaływuje na Ko¶ciół? Patrz±c na współczesne miejsca ¶więte ich urz±dzenie wnętrza, ich sztukę, muzykę, a często sam± liturgię odnosi się wrażenie, że to raczej ¶wiat profanum wkroczył w progi sakrum. Wnętrza ko¶ciołów rzadko s± jednolit± cało¶ci±. Urz±dzane często bez projektu, s± przypadkow± zbieranin± lepszych i gorszych "dzieł sztuki`" rozmieszczonych według gustu i upodobań proboszcza. Elementy naprawdę ważne a nawet ¶więte jak krzyż, tabernakulum, a czasem nawet ołtarz s± zamawiane u rzemie¶lników lub kupowane jako gotowe elementy. W ko¶ciele często panuje wizualny chaos, zwiększony niefortunnym ustawieniem kwiatów. Muzyka często pozostawia wiele do życzenia, a lektor mamrocze pod nosem. Czy tak odprawiana liturgia może być kulturotwórcza? Czy w takich obiektach sakralnych można naprawdę się modlić? Do jakiej modlitwy skłaniaj± te tandetne i niegustowne przedmioty, wykonane szybko i powierzchownie? Dawne wieki stworzyły wspaniał± sztukę sakraln±, lecz dla Ko¶cioła pracowali najlepsi arty¶ci, Ko¶ciół poszukiwał ich i doceniał, stwarzaj±c im możliwo¶ci pracy. Dzisiaj natomiast żaden inwestor ko¶cielny nie o¶mieli się nie zapłacić murarzowi, artysta natomiast "żyje powietrzem".

Inspirowanie kultury Dobr± Nowin± należy więc zacz±ć od tego co nam najbliższe, od przemiany wnętrza ko¶cioła, jego sztuki, muzyki, słowa mówionego, a to wszystko po to, aby były piękne i prawdziwe. Sk±d zatem wzi±ć twórców, którzy sprostaliby temu zadaniu? Twórcy dzisiejsi s± do tego nieprzygotowani, ponieważ sztuka współczesna docenia jedynie jednostki, które s± w stanie zaszokować nowo¶ci±. W ko¶ciele potrzeba natomiast twórców, którzy potrafiliby stracić swoj± indywidualno¶ć, aby objawić piękno Boga. Oto zadanie dla wspólnot, ludzi którzy maj± za sob± formację duchow± i s± w stanie współpracować z duchownymi.

 Julita Ja¶kiewicz-Macek

wróć