Wystawa czynna do 29.09.2006 r. (z wyjątkiem poniedziałków) w godz. 10:00 - 16:00

Sztukę, która naśladuje naturę, Grecy nazywali mimetyczną. Każdy kierunek w sztuce wizualnej odnosi się do natury. To natura kształtuje nasze widzenie malarskie, wskazuje kierunki tworzenia kompozycji, uczy harmonii i wyczucia koloru. I tak było przez wieki. Gdy pojawiały się kolejne kierunki i style, natura była punktem odniesienia. Bo przecież i w abstrakcji, która, można by rzec, odbiega najdalej od naturalizmu, są jakieś echa i odniesienia do natury. Piszę o tym, bo malarstwo, które prezentowane jest na tej wystawie tkwi głęboko w nurcie naturalizmu. Na wielu obrazach obserwujemy znane nam motywy pejzażowe Mazowsza. To sentyment, który mówi o pochodzeniu i korzeniach. Bo przecież nadrzędnym celem i zadaniem naszych artystów jest poznawanie, ukazywanie i upowszechnianie piękna ziemi, zabytków i kultury Mazowsza, na tle innych regionów Polski. A to jest szczególnie ważne w jubileuszowym roku 40-lecia istnienia Mazowieckiego Towarzystwa Kultury, a w tym naszej Sekcji Plastycznej.

Obrazy są pełne światła, które to przecież, mówiąc w przenośni i dosłownie, jest \"BOGIEM MALARSTWA\". Formy przyrody stapiają się delikatnie z pozostałymi elementami pejzażu jak np. u impresjonistów jest to odkrycie światła jako naczelnej zasady w malarstwie.

A zatem interpretacje rzeczywistości czynią tę sztukę ciekawą i wiążą z klasyczną ideą piękna z tym, co wyrażali antyczni filozofowie oddając hołd naturze.