Pigmenty historyczne - nieorganiczne |
Lazuryt
|
Mielony kamień półszlachetny lapis lazuli przez wieki uważany był za
najpiękniejszy z błękitów. Stosowany więc do malowania szat Madonny (np.
przepiękny Dyptyk z Wilton House). Naturalny lapis lazuli jest kamieniem
złożonym z wielu składników, przede wszystkim glinokrzemianów sodu,
zawierających siarkę, ale też minerałów grupy sodalitu, m.in. augitu,
kalcytu, diopsydu, pirytu i miki. Karierę lazurytu przerwało
zsyntetyzowanie w 1826 roku jego głównego składnika - ultramaryny.
|
Azuryt
PG30 - Copper Carbonate Błękit górski. [Toks. C] |
Głównym składnikiem naturalnego minerału jest zasadowy
węglan miedzi.
Piękny niebieski kolor, czasem wpadający w zieleń, z powodu domieszek
malachitu. Toksyczny. |
Smalta
PB32 - Smalt Krzemian kobaltowo-potasowy. Mielone szklo kobaltowe. |
Piękny niebieski kolor stosowany w malarstwie od wczesnego renesansu do
XIX wieku, kiedy to wynaleziono błękit kobaltowy. Wrogiem dobrego jest
lepsze. |
Błękit manganowy
PB33 - Manganese Blue (fr. bleu de manganèse) [Toks. C] |
Piękny, czysty błękit, zsyntetyzowany na początki XX wieku i stosowany
niemal do dziś. Niestety nieco toksyczny, a ponieważ nie brakuje nam dziś
bezpiecznych niebieskich barwników, ten spotykany jest sporadycznie. |
Pigmenty historyczne - organiczne |
Indygo
NB1 - Indigo |
Wyciąg z indygowca barwierskiego (Indigofera tinctoria). Znany
powszechnie, jako barwnik do tkanin. Nietrwały. Dziś syntetyzowane
zamienniki są bardziej trwałe i dlatego producenci spodni muszą stosować
różne sztuczki, aby nadać im charakterystyczny spłowiały wygląd. |
Purpura tyryjska
NV1 - Tyrian Purple |
Pozyskiwano ją z wydzieliny ślimaków morskich z rodziny rozkolców (Murex).
Barwnik znany od czasów starożytnych, z powodu wysokiej ceny stosowany
raczej tylko do kosztownych tkanin, sporadycznie w malarstwie. Za
Nerona zastrzeżony dla szat cesarza. Była to chyba przesada, gdyż
dibromoindigo - główny składnik purpury tyryjskiej różni się od indyga
zaledwie dwoma atomami. |
Pigmenty współczesne - nieorganiczne |
|
Błękit pruski
PB27 - Prussian Blue Żelazocyjanek potasowo-żelazowy. [Toks. B/C] |
Trwały intensywny kolor ciemnoniebieski z lekkim odcieniem zieleni. Znany
od początku XVIII wieku. Mniej ładny, niż ultramaryna i kobalty, ale tani,
mocno kryjący, sykatywny, niezastąpiony. Użyteczny w mieszankach, aby
uzyskać głęboką, ciemną, cienistą zieleń lub z bielami dla jasnych
błękitów. Nie lubię tego odcienia, choć inni twierdzą, że powinnam się
przekonać i zapewne mają rację. Ale jak mam go kochać, jeżeli za każdym
razem, kiedy potrzebuję otworzyć tubkę, muszę kogoś prosić o pomoc, bo nie
pomaga rozgrzewanie w gorącej wodzie. Skutek jest taki, że rzadko
otwieram, więc nieużywana farba zasycha jeszcze bardziej i kółko się
zamyka. |
PB74
PB36 |
Błękity kobaltowe [Toks. B/C]
PB28 - Cobalt Blue
PB72 - Cobalt Zinc Aluminate Blue
PB73 - Cobalt Silicate Blue
PB74 - Cobalt Zinc Silicate Blue
Nieco jaśniejsze:
PB35 - Cerulean Blue - cerulean - błękit nieba
PB36 - Cobalt Chromite - turkus kobaltowy |
Wszystkie piękne, czyste, głębokie, trwałe, kryjące lub półkryjące i
sykatywne. Jeżeli producent napakuje do tubki dużo oleju, to robią się
mniej sykatywne. Ucierają się pięknie i gładko z żółtkiem. Umiarkowanie toksyczne. |
| Fiolet kobaltowy blady
PV49 - Cobalt Pale Violet Cobalt ammonium phosphate. [Toks. B/C] |
Piękny, delikatny różowo-fioletowy. Wdzięk i subtelność. Barwi słabo, w
mieszankach ginie natychmiast, więc mało przydatny. Cena jest mniej
urocza. Nie tak sykatywny, jak niebieskie kobalty. |
| Fiolet kobaltowy
PV14 - Cobalt Violet Cobalt phosphate |
Kolor mniej różowy, bardziej kryjący, bardziej intensywny. Cena też
intensywna. Czasem sprzedawany jest roztarty z dużą ilością oleju lub z
wypełniaczami i udaje poprzeni (PV49). |
| Fiolet mineralny - manganowy
PV16 - Manganese Violet Manganese ammonium pyrophosphate. [Toks. B/C] |
Piękny głęboki kolor, kryjący, trwały. Bardziej niebieski, niż można się
spodziewać po kwadraciku na tubce. |
PB29
PV15
| Ultramaryna
PB29 - Ultramarine Blue [Toks. A/B]
PV15 - Ultramarine Violet Sodium aluminium sulfosilicate (blue shade); sodium aluminium sulfur silicate (red shade); [Toks. A/B]
PG55 - Ultramarine Green [Toks. A/B] |
Nazwa pochodzi z francuskiego - le bleu outremer - czyli błękit zamorski,
błękit obcych mórz, gdyż była sprowadzana z daleka. Niegdyś pozyskiwana z
mielenia lapis lazuli, zsyntetyzowana w XIX wieku i od tego czasu tania i
powszechnie dostępna. Trwała i odporna, laserunkowa, nietoksyczna.
Niestety nie jest sykatywna, a nawet ma się wrażenie, że opóźnia
wysychanie oleju. Dostępnych jest kilka odcieni - od zielonkawego do
wpadającego w fiolet . W temperze zachowuje się trochę, jak pigmenty
organiczne - przeźroczysta, lepi się przy ucieraniu, pogarsza sykatywność.
Uroda tego barwnika rekompensuje kłopoty. |
| Błękit cyrkonowo-wanadowy
PB71 - Zirconium Vanadium Blue [Toks. A] |
Cerulem cyrkonowe. Tańszy odpowiednik ceruleum kobaltowego. |
Pigmenty współczesne - organiczne |
Podobnie, jak inne syntetyczne barwniki organiczne są transparentne.
Trwałość tych wybranych przez producentów farb extra-fine jest bardzo
dobra. Niektóre mogą "krwawić" lub sprawiać problemy w ucieraniu z
żółtkiem (pomaga wtedy dodatek alkoholu). Mogą też pogarszać sykatywność.
Ich czyste barwy są często zbyt jaskrawe i agresywne. Nietoksyczne.
Poniżej wybrałam kilka najczęściej stosowanych. |
Błękity ftalocyjanowe
PB15, PB16 (turkus) - Phthalocyanine Blue [Toks. A] |
Trwały błękit w różnych odcieniach, od wpadających w fiolet do
zielonkawych. Tani, wbrew nazwie nietoksyczny. Sprzedawany, jako imitacja
błękitu kobaltowego. |
Błękit indantronowy
PB60 - Indanthrone Blue [Toks. B] |
Trwała imitacja indygo. |
Indygo
PB66 - Indigo [Toks. A] |
Indygo syntetyczne, identyczne z naturalnym. Ze względu na kiepską
trwałość nie nadaje się do zastosowania w malarstwie. |
Fiolet dioksazynowy
PV23 - Dioxazine Violet [Toks. A] |
Trwały, ładny fiolet w klasycznym odcieniu, przeźroczysty. Zastosowany
jako laserunek położony na czystej czerni nadaje jej niezwykłej głębi. |
Fiolet chinakrydonowy
PV19 - Quinacridone Violet |
Barwnik chinakrydonowy, omawiany już z czerwieniami, który zamyka nasze
koło barwne. |
|
|